Story nummer 3 vanuit Ghana!!!!

Hey lieverds,

Alles kitsie in kaaskoppenlandje??
Nog spannende dingen gebeurt? Alle eitjes gevonden? Ik heb mijn choco eitjes wel gemist hier!!Maar sinds gister heb ik de chocokoekies ontdekt, hoe happy kun je zijn dan:)

Het werd weer tijd voor een berichtje he, het heeft even op zich laten wachten….. ik geloof dat ik sinds maandag malaria te pakken heb. ( daar gaan ze van uit, testen zijn hier dik onbetrouwbaar, maar de kenmerken had ik )

God wat heb ik mij een party ellendig gevoeld!! Pfffff. Heel snel vergeten!!
Vandaar dat dit berichtje even op zich heeft laten wachten.
Inmiddels voel ik mij stukken beter, er is goed voor mij gezorgd zowel in gastgezin als door Maaike en kony van de organisatie.

Afgelopen weekend heb ik een supergaaf weekend gehad in Mole National Park in het noorden van Ghana. Donderdagnacht zijn we om vier uur vertrokken met Kony, na een hobbel de bobbelrit van 8 uur kwamen we aan in Mole National park. ( de wegen hier zijn zoooo barslecht, zoiets heb ik nog nooit gezien! ) Onderweg kwamen we nog een bus op zijn kant tegen, dat zag er niet zo goed uit! Niet zo raar met ware gaten in de weg!!
Eigenlijk zat het ‘’hotel’’ al vol, maar Kony ging het wel ff regelen en jahoor binnen no- time had hij 2 kamers voor ons geregeld, wat betekende dat 2 andere groepjes gereserveerd hadden, maar hun plekje was ingenomen door ons, ha ha lekker aso!! ( go kony :) )

In het Mole National Park hebben we olifanten in het wild gespot, echt zoooo gaaf om te zien!! Ook gingen ze nog ff heerlijk in ‘’bad’’ voor onze ogen!!! Verder heb ik nijlcroccies gezien, antilopen en van die lion-kingfilmzwijnen. ( ben de naam kwijt, ha ha ) We hebben zowel de loopsafari als de jeepsafari gedaan. De jeepsafari vond ik zelf tegenvallen, beetje saai. Wel zagen we weer een olifant en gingen we die lopend achterna en van dichtbij gespot. Iets te dichtbij, een van ons was iets te enthousiast; don’t move!!! riep de gids, hij wil ons aanvallen!! Uhhh wat???? Mijn hartje zat even in mijn keel, ha ha. Maar meneer de olifant bleef er gelukkig rustig onder, ha ha. Die beesten schijnen 40 km per uur te kunnen rennen, nou dat halen wij never nooit!! Ook jij niet paps, ha.

Wij zijn maarweer snel de jeep ingesprongen. Zondag lekker gerelaxt bij het zwembad, het was een partijtje heet daar!! Nog even heerlijk genoten van het prachtige uitzicht op het ‘’park’’. Echt fijn om even weg te zijn van de drukte van Kumasi.

Eind van de middag kwam Kony ons weer halen, we gingen naar zijn geboortedorpje, hier mochten wij de bij locals op het dak slapen!!! ( Larabanga ) geweldige ervaring, we hebben gelijk vrienden gemaakt, hi. De mannen konden maar niet begrijpen waarom ik niet getrouwd ben. Inmiddels heb ik post ontvangen met een hele mooie ring, dus vanaf nu hoef ik geen verklaringen meer af te leggen:) :p En anders leen ik Sander even:p ( wat een topidee ventje, ik lag gevloerd dat ik het las ) We hadden een hele sliert kids achter ons aanrennen, de meeste met hele dikke buiken en sommige met een navel zo groot als een banaan hier! Ik schrok me dood toen ik dat zag, ik dacht wat is dat?!?!

S avonds gingen de kids voor ons dansen en moesten wij natuurlijk ook onze danskunsten vertonen, schaam schaam. Je bent hier echt niks vergeleken met hoe zij kunnen bewegen! Wat hebben we gelachen!!sinds kort gaan deze kinderen naar school, echt een goed project. De teacher geeft les aan 90 kids in de avonduren!!

Toen het donker was, was het bedtijd…daar lagen we dan met z’n vieren op het dak!!
De volgende ochtend rond 8 uur vertrokken, eerst een lekker broodje ei, jamm.
We hadden een andere route, deze was met minder stuitmomenten:). Halverwege de reis begon ik mij weer zo beroerd te voelen, dat werd een pitstop langs de kant van de weg. Hup de bush in. Mijn buik deed zooo zeer. 10 minuten later moest ik weer, godzijdank kon ik bij een benzinepomp naar de wc, alles kwam eruit als water. Ik was kots misselijk en voelde mij zo ellendig. Ik dacht het zal gewoon de diarree wel weer zijn die ik nog steeds heb.
Gelukkig waren we bijna thuis, ik werd min of meer gek van de harde muziek om mij heen dus die heb ik zachter laten zetten, dat scheelde al wat. Thuis bij Kony voelde ik mij alleen nog maar ellendiger worden. ( ik weet het dat is ook geen fraai Nederlands ) Ik was duizelig en had het gevoel dat ik moest overgeven, maar er zat niks in mijn buik omdat ik de lunch overgeslagen had.
Ik ben op de bank gaan liggen, toen Vivian een van de andere vrijwilligerster aankwam voor de meeting. Ze zag gelijk dat ik mij ellendig voelde en was heel kortdaad ( hoe zeg je dat ), we gaan nu je temperatuur meten. Ik had duidelijk verhoging en binnen een kwartier was dit met een graad opgelopen. Tussendoor moest ik sprinten naar de wc, wat een hel!
Vivian zei; we gaan nu meteen malariapillen halen, dit is duidelijk. Je hebt dezelfde symptomen die ik had. ( zij heeft 2 weken terug malaria gehad ) Zij met kony in de auto gesprongen, volgens Viv, dacht kony dat ze een leven te redden hadden zo snel reedt hij.
Binnen no – time waren ze terug met malariapillen; moest er gelijk 4 slikken.
Intussen had ik ook megahoofdpijn gekregen en stond ik te wankelen op mijn benen. Ik heb 1,5 uur op de bank gelegen, de vrijwilligers hebben goed voor mij gezorgd. Elk half uur kwam Vivian mijn temperatuur meten, ik vond het zooo fijn dat zij er was en zo snel handelde. Aangezien ik voor het donker naar huis wilde, hebben Sanne en Vivian mij naar ‘’huis’’ gebracht waar mijn gastgezin ‘’lichtelijk’’ schrok, toen ik vertelde dat ik malaria had. O-Jay mijn gastbroer werd gelijk opgebeld dat hij meteen moest komen. Hij was bij het meer, ik kreeg de telefoon dus ik zei hem dat hij rustig aan moest doen dat ik in goede handen was. ( ik kom eraan, herhaalde hij wel 6 keer ) ( je kan ook overdrijven )
Het netwerk van mijn telefoon was drama, precies wanneer ik wilde bellen natuurlijk. Zodra ik zag dat ik bereik had heb ik naar huis gebeld; ‘’je moet niet schrikken, maar ik heb waarschijnlijk malaria’’. Dat was natuurlijk wel even schrikken.
Ik was nog zooo goor van die nacht in gewone kleren slapen, al dat stof, zweet etc dat ik mezelf gedwongen heb om een douche te nemen. Ik voelde me in ieder geval weer een stukje schoner! S nachts moest ik ook weer 15 keer onder mijn klamboe vandaan springen om de wc optijd te halen. ( waar al dat vocht vandaan komt, geen idee!! ) alles wat ik dronk, kwam er gelijk weer uit. Ik had het gevoel dat ik tegen uitdroging aanzat en merkte dat ik weer warm was. En jahoor koorts was terug, shittt. Wat nu?? Kony en Maaike geprobeerd te bellen, maar netwerk werkte niet. Verdorie, dat zal je net zien natuurlijk!! Hele nacht geprobeerd te bellen, nou dan voel je je echt goed beroerd als je niemand te pakken krijgt. Ik heb uiteindelijk o-Jay wakker gemaakt, die had ook geen bereik. Zat niks anders op dan wachten totdat we weer bereik hebben. Zodra er bereik was ging mijn telefoon, het was Maaike, ik was zooo blij!!
Kony was onderweg naar mij met de auto, voor ziekenhuisbezoek.

Kort samengevat; hier wil je geen nachtje blijven!! Ik kreeg 26 pillen voor 1 dag!! Toen ik dat hoorde kon ik wel janken, zijn ze nou helemaal gek!! Dat slik ik nog niet in een jaar!!
Niks werd uitlegt, ik wilde een testje laten doen vanwege die diarree steeds…. Wat denk je krijg je vingerprikje ( huhhhh ) en testen ze op malaria en verder niks en zeggen dat alles prima functioneert in je lichaam!! Hoe idioot!! ( en kreeg ik zogenaamd andere malariapillen mee, achteraf precies dezelfde!! )

Thuis gekomen weer naar bed, met een maag vol pillen. ( 5 stuks ) Dan snap je natuurlijk wel hoe zeer je buik doet.
S ochtends ging het redelijk, veel geslapen. S middags mijn gastbroer op pad gestuurd voor sap, water en beltegoed. Ik had trek dus wat rijst gegeten met kip. ( mijn gastmoeder zorgt vet lief voor mij ) toen was het weer pillentijd, bij de derde moest ik overgeven, alles eruit. Maaike kwam langs om de pillen te bekijken, want ik ga echt geen 26 pillen slikken! ( hier in Ghana; hoe meer pillen, hoe beter, als je zwanger bent willen ze pillen want je bent toch ziek?? )

Met cola de pillen opnieuw ingenomen, dit ging beter. ( zodra ik het ruik of proef begin ik over te geven ) De rest van de pillen heb ik achterwege gelaten. ( die kwamen er zo uit )

Inmiddels voel ik mij echt een stuk beter en heb ik woensdagaaf gesmuld van de pannenkoeken bij de meeting en was ik superblij met al de telefoontjes uit Nederland!!! Thanks, zooo lief en leuk!! Dus geen zorgen om mij, ik voel me weer oke!!!

Gister ben ik een half dagje naar school geweest, fijn om er weer te zijn. Meisje kwam naar mij toe; ‘’we wilde op bezoek komen maar wisten niet waar je woonde’’, hoe lief!!! Ook van collega’s kreeg ik smsjes en telefoontjes dat ze me misten en dat ze voor mij gingen bidden, echt geweldig. ( en dat na 1 dag afwezigheid )
De remedial teaching verloopt best aardig, ik ben bezig een schema te maken voor de hele week om de kindjes in tweetallen in te plannen. Ik heb een eigen lokaaltje wat ik probeer op te vrolijken met werk van de kids. In totaal heb ik 11 kindjes, waarmee ik er met 4 gewerkt heb afgelopen week. Met de andere wil ik volgende week een start maken. Ik ben bezig met English reading, lezen, schrijven, tellen, knutselen. Voor elke groepje leerlingen wil ik leerdoelen gaan maken op hun niveau, op deze manier hoop ik heel gericht te kunnen werken en hopelijk een groeiproces te zien.
De kids die ik heb uitgekozen, zijn echt heel zwak. Het valt mij al meer op dat zij niet kunnen lezen en zelf een woord kunnen schrijven. Teksten leren ze als het ware uit hun hoofd, maar als ik ze vraag om halverwege te starten met voorlezen, komen ze niet verder als drie woordjes. ( door experimenteren kom ik steeds een stukje meer te weten over het niveau en op welke wijze ik ze kan begeleiden ) Wat dat betreft heb ik weinig aan mijn collega;s. Volgens hun kunnen ze lezen; ik noem het opdreunen uit het hoofd, want ze lezen geen enkel woord. Ze zeggen de leraar na, dat is iets heel anders als lezen.

Over een weekje ga ik met Vivian 3 weekjes reizen, ik heb hier zoveel zin in!! Ik heb een extra vrije week geregeld, aangezien er dan toch examens zijn. ( dan kan ik weinig doen )
Vivian had al een plan gemaakt en dat leek mij echt wel wat. Mooi samen reizen, veel leuker als in mijn up!! Die laatste maand zie ik dan nog wel wat ik ga doen, kan altijd dan die week nog in een weeshuis gaan werken. Ik wil zeker een week naar een compound, echt naar de basic-life!! En natuurlijk ga ik de school van de Rosa nog bekijken!!

Ik ga er weer een end aan breien, geloof dat jullie er weer een zware klus aan hebben:p

Ohja nog ff een ding; vanwege het slechte netwerk soms, ontvang ik regelmatig geen smsjes, het rare is dat deze later ook niet binnenkomen!! Ook merk ik dat mijn smsjes niet altijd aankomen, dus wil je er zeker van zijn dat ik iets lees, kun je beste iets mailen. Maar elk smsje is natuurlijk superleuk om te ontvangen!!!
Nou vele kussen uit Ghana, mocht je een Ghanese vriend of vriendin willen, ik regel het zo voor je no problemo!! Ze willen maar al te graag jullie emailadressen en telefoonnummers!!!:p

Nou dag kanjers!!!
Liefs,
Maaik