Back home!!

Aller-allerlaatste Ghanaberichtje

Lieve trouwe sitelezers,

Dit zal mijn laatste berichtje over het mooie Ghana zijn…..zal ik er ooit nog een keer komen??
In ieder geval heb ik dan een geweldige familie om naar terug te keren, want zo voelt het toch echt wel.

Ik hoop dat jullie ook lekker al aan het genieten zijn en anders heb je het nog tegoed!! Das natuurlijk ook niet verkeerd:p

Vrijdag 16 juli was mijn aller-aller laatste dagje op het schooltje met Marjolein aan mijn zijde. Het voelde geweldig en zo vertrouwd om er weer rond te lopen:) en natuurlijk om het schooltje aan Mar te showen!! Superleuk!!! De kids vonden het prachtig; 2 o-brunies!! Ze waren niet meer weg te slaan!!
Na emsamble; marceren naar de klaslokaaltjes hebben wij samen ‘’mijn’’ klasjes lesgegeven:) De kids vragen zelfs om huiswerk, dat is echt zwaar onmogelijk in kikkerland!
Wat zal ik dit enorm gaan missen; al die blije, enthousiaste kids!
Heerlijk om ze nog even naast me te hebben!
Verder de dag niks bijzonders; het afscheid was zondag in de kerk….. en wat voor afscheid!!
Vrijdagaaf was het weer feest; kerkdienst tot midden in de nacht!! Aangezien de kerk naast ons huis staat, boxen op 10…. dan weet je het wel!
Zaterdagochtend was het tijd om onze kleertjes te wassen onder leiding van onze waskanjer Sir O.J., schrobben totdat je er bij neervalt! Maar om dat mogelijk te maken moest er eerst water gehaald worden OP HET HOOFD, ha ha. Daar gingen ze dan Mar en O.J.!
Mar mocht eerst niet, maar na aandringen van beide o-brunies mocht het uiteindelijk, ha ha.
Na het wasritueel was het tijd om ons klaar te maken voor de kerk; haartjes in de vlecht, moest ik toch mijn nieuwe dure!!!kentiejurk aan die ik van mijn schoonzus had gekregen. Het voelde als een apenpakkie, maar als ik daar mensen gelukkig mee kan maken…. Ach mijn laatste dagje Kumasi, niemand uit Holland kent mij hier, ha ha. ( Mar is wel wat gewend, ha )
Veel te gek natuurlijk dat ze zon dure jurk voor mij heeft laten maken!!
Bij de kerk zag ik al veel leerlingen van het schooltje helemaal opgetut, ze zijn allemaal hier!!:) De eerste twee uur was een gewone kerkdienst; dat duurde dus lang:p
Daarna werden beide o-brunies naar voren gevraagd en kregen we special seats voor in de kerk. Een van de docenten van het schooltje, mijn collegaatje dus daar begon al met superlieve woorden over mij. Hierna werden de kids naar voren geroepen; ‘’mijn’’ kids van het schooltje; uit elke klas een aantal leerlingen. Ze begonnen liedjes te zingen, rijmpjes n het Engels, Frans en Twi ( locale taal ) allemaal uit het hoofd OVER en VOOR mij!!! Ik wist niet wat ik zag! Het mooiste ‘’afscheid’’/ bedank’’je’’ ooit!! Ik kan je vertellen dat deed echt wel wat met mij!! Zulke lieve geweldige woorden van de kids en van je collega!! :) Dit had ik nooit verwacht!!! Als laatste stond een van mijn leerlingen; meisje van 5 jaar voor de hele kerk in het Frans een liedje te zingen!! Hoog schattigheidsfactor!!! Als er in Ghana idols bestond, zou zij het winnen!!! Wimpers om jaloers op te zijn, giga mooi gezichtje, slim, prachtstemmetje en zo lief!!!!5 jaar en al zo gedreven!!
Hierna kreeg ik een groot cadeau van de madame en een certificaat van de headmaster en toen was het mijn beurt om iets door de microfoon te zeggen, ha ha dat was eigenlijk best leuk!!
Ik heb natuurlijk iedereen bedankt voor het geweldige afscheid en mijn verblijf, etc!
Een supermooie herinnering!!

Op mijn kamertje aangekomen was het tijd om het cadeau uit te pakken; wat zal het zijn!! Het was zwaar en zacht. Toen ik de kleur zag, wist ik genoeg….. o nee toch, dat kan echt niet….. ik keek Mar aan, die moest keihard lachen…. Een kentiejurk ( ditmaal top en rok ) van precies dezelfde kleur als de ander!!!( Ghanakleuren van de vlag; rood geel,groen )
De camera was getuigen, ha ha. Wat hebben we gelachen!! Koffer vol met Ghanese kleren, ha. MAAR dat betekende dat die vanavond weer aan moest………….want alsof het nog niet genoeg was hadden we ‘s avonds nog een feestje op het schooltje met alle docenten, directeur en natuurlijk belangrijke mensen van de kerk:) :) Alle docenten waren trouwens ook in de kerk speciaal voor mij:)
Het was echt een leuk feestje met heerlijk eten, bidden en natuurlijk moest er gedanst worden, ha ha!! Waarbij NATUURLIJK de o-brunies de danswedstrijd wonnen, ha ha!!! OFCOURSE :p ( als o-brunie wil je het echt niet opnemen tegen o-bibinies! )
Ook weer veel lieve woorden!!
Als afsluiter hebben alle aanwezigen voor ons een kwartier lang gebeden ( is dat wel correct Nederlands?? ); dat God ons een mooie toekomst moet geven, dat het vliegtuig in de lucht blijft hangen ( WAT?? Dat hoop ik ook ja ) Het moet helemaal goed komen met ons nu, kwam geen einde aan!!!Dat belooft dus wat:) :) Wel heel lief natuurlijk!! Hij ( headmaster, tevens pastoor ) vond dat we thuis ook naar de kerk moeten gaan, daar moet ik nog een nachtje over slapen.

‘Thuis’ aangekomen was Charity er gelukkig nog, ze had de hele avond op ons gewacht om afscheid te nemen. Toen ik haar in de ogen keek, zag ik de tranen al…….pfff afscheid nemen is zwaar, zeker als je weet dat je elkaar waarschijnlijk niet meer ziet!!! In Ghana mag je natuurlijk niet huilen, dus stuurde zij mij weg; ik mocht haar niet zien huilen. Ik stond voor mijn deur en dacht, jah doeiii!!!! Ik ben terug gelopen en samen hebben we even hard gehuild, ik moet zeggen nu ik dit opschrijf thuis in Nederland, moet ik weer behoorlijk slikken… ze heeft zoveel voor mij gedaan, net als OJ was zij er altijd voor mij, zoveel gelachen samen, ons leventje besproken, zij vroeg mij advies over van alles en nog wat; we waren zussen en vriendinnen tegelijk!!!Het voelde vaak genoeg baroneerlijk; ik heb zoveel kansen hier in Nederland en zij niet!
Okee, dit was zwaar, de volgende dag stond het volgende afscheid op mij te wachten; afscheid van de rest van de fam!! Dat was nog erger, ha ha!!
Ik zal het kort houden; gastmama, maar vooral OJ ging stuk, laat ik maar zwijgen over mijzelf:p Het was zooo zielig om OJ (gastbroer ) zo te zien, zo heb ik hem nog nooit gezien, zelfs niet op die begrafenis!!! ( ‘’Maaik, ik kan nu niks tegen je zeggen; k ben er kapot van, het doet zo’n pijn, ik bel je wel op als ik kan praten’’. Hij stond duidelijk te vechten tegen zijn tranen. Gastmama; ik ga je zo missen, mijn kindje, ik hou van je…… ik kon niks anders dan huilen, kon het niet meer wegslikken. Na 2 minuten heb ik mijzelf toegesproken, ha ha. Randy riep al 5 keer; Maaike is aan het huilen, dat kan natuurlijk niet!!!! Tranen gedroogd, iedereen nog een dikke hug gegeven en toen met Kony naar het busstation; op naar het volgende avontuur….slik.

In de laatste tien dagen zijn we naar het zuiden gegaan;
- Green turtle ( plaatsje aan strand, geheel afgezonderd ) Dit was eigenlijk ideaal voor mij; ik kon met niemand contact opnemen, ik wilde er ook even niet aan denken. Lekker gerelaxed, dorpje bezocht….. hier lagen de dode geitjes op de afvalhoop waar de levende geitenvriendjes hun gezelschap hielden door het smakelijke afval op te eten en waar kindjes speelden!!!!
- Busua; wederom gerelaxed en hardgelopen op het strand. ( 1ste keer in bijna 5 mnd )
- Accra; samen met Nederlandse collega van de Rosa ( VMBO, Amsterdam-Noord ), projectschool bezocht. Loop je dan met je Nederlandse collega Ghanees in Ghana; geweldig, echt een topdag:) :) Superleuk om de school met eigen ogen gezien te hebben, Alex (en natuurlijk door de steun van de Rosa) doet geweldig werk met resultaat!! De Overheid heeft als blijk van waardering zelf een nieuw gebouw met lokalen bij de school laten bouwen:) ( het kan dus toch )
- En dan….. naar huis!! Aan alles komt een eind!!! In die 10 dagen heb ik er behoorlijk naartoe geleefd….ik had het gevoel dat ik tussen twee werelden in leefde; afscheid genomen bij gastgezin, laatste dagen Ghana en dan naar huis! Op zo’n moment wil je ook graag naar huis….. iedereen weer zien. ( zeker na een erg spannende tijd thuis )

Mijn hele familie van thuis stond om 5.50 op Schiphol om ons op te halen!!:) Fantastisch gevoel!!! Dank jullie:) Heerlijk om ze weer te zien!!
Ik wist niet wat ik zag, eerst een megabuik en dan mijn sis!! Geweldig om in real live te zien!!Ik ben megatrots en heb baby…… al gevoeld:)
Ik ben klaar om tante te worden !!!:) :)

Hierbij wil ik jullie; mijn trouwe lezers:) enorm bedanken voor alle geweldige, lieve berichtjes die jullie geschreven hebben!!! Ik heb er enorm van genoten en het is zo fijn om iets te lezen vanuit Nederland!! MEDASHI PA!!

Onwijs leuk de welkom thuis kaartjes en mailtjes!!!:)
Voor degene die mij gesmst hebben…….. ik heb geen Nederlands nummer meer, volgende week ga ik weer een abonnement afsluiten met hetzelfde nummer.
Als je mij wilt bereiken, mail gerust of bel even naar huistelefoon; 0228-543452. :) :)
Helaas ben ik veel nummers kwijt De meeste van jullie kan ik zelf dus ook niet bellen!!:(
Maar ik wil wel zo snel mogelijk meeten met iedereen:) Jammer dat ik nou net met de vakantie thuis ben…. Waar is iedereen:p

Zoals jullie weten, moet het toch nog even herhalen:p ....heb ik een geweldige tijd gehad in Ghana; geheel andere cultuur leren kennen, etc etc…… ik kan het iedereen aanraden!!! ECHT!!!

Nog een voordeel: je waardeert alles weer zoooo als je thuis bent:
- een echt huis!,
- een echte wasmachine!, ( het spijt mij OJ, ik heb de ‘’afspraak’’ al verbroken:p wederom geen Nederlands )
- zacht, schoon bed,
- een echte schone wc:),
- elke dag water EN elektriciteit,
- een kast vol eten,
- kast met schone kleren,
- GEEN malariamuggen,
- Een echte keuken met fornuis, kraan; alles derop en deran!
- WARME douche, MET douchekop!!,
- Bruin pitjesbrood, melk, GROENTE, etc,
- Kaatjecar voor de deur,
- Internet aan huis,
- En nog zoveel meer!!!

Lang leve Nederland!!!
En het belangrijkste; je eigen familie, vrienden om je heen:) :) Zalig!!!

Als afsluiter nog even een weetje;
Wist je dat wanneer je al mijn verhalen gelezen hebt, je 28 A4tjes hebt doorgeworsteld!!
Dan vind ik een applaus waard!! Klap klap klap:p

Veel liefs,
alweer in ingeburgerd kaaskoppie Maaik